گفت و گو با صحفه های سفید

گاهی دلم برای کودکی هایم کوچک میشود..!
برای وقتی که 4 ساله  بودم و گربه ی توی حیاطمان را آنقدر ناز میکردم و رویش چیزی مانند پتو می کشیدم تا آرام بخوابد..
برای 5سالگی ام که جلوی آینه،ادای خاله شادونه را در می آوردم و فکر میکردم اینگونه مرا در تلویزیون میبینند!!
برای 6 سالگی ام که دوست داشتم رئیس جمهور شوم!
وقتی 7 سالم بود و در نماز جماعت مدرسه شرکت میکردم اما یک روز چون دیر شده بود،بدون وضو سر نماز رفتم و معاون پرورشی ام که گاهی خبرش میرسد،مرا از صف نماز بیرون کشید..
.

تعریف یونگ از دین

در آموزه هایی که تا به اینجا از روانشناسی دین یاد گرفته ایم به تفاوت عمیق آن با روانشناسی دینی پی بردیم.تا به الان گمان میکنم سوای هر دین و مذهبی در روانشناسی دین مسائل کلی تری مطرح است که موجب میشود بررسی و تفکر در آن الزامی باشد اینکه آیا وجود دین برای انسان مفید ست؟آیا مذهبی بودن ارتباط مستقیم با رشد فضایل اخلاقی دارد؟ آیا حقیقت مذهب ذهن انسان ها را محدود به اصولی کهنه میکند یا چراغ راهیست برای بشریت؟و بسیار سوالات دیگر که در این ضمینه مطرح است و به همین سبب است که معقوله  دین و دین داری اینطور با انسان شناسی، روان شناسی، و سایر علوم اجتماعی پیوند خورده است در علم روانشناسی با نظریات 2 روانشناس معروف این عرصه مواجه ایم که هر کدام طرفداران خود را دارند

تعریف یونگ از دین  به تعبیر شخصی من تعریف زیبا تریست و من به این باورم که جوامع امروزی نیاز به دین داری و حضور الوهیت را در زندگی خود احساس میکند

دینی که سوای  هر مسلکی موجب عشق، موجب آرامش و موجب تعالی شود.

---

پدر کشی در توتم و تابو

آزمایشی در زمینه نیایش درمانی

جایی خوانده ام:(بیمارستان ها از هر نیایش گاهی بیشتر شاهد راز و نیاز بوده اند) 

و این حقیقت است :که اکثر ما انسان ها ورای دین و اعتقاداتمان در گذر هایی از زندگی نیاز به یک نیروی برتر داریم.

نیرویی که توان شفا دادن داشته باشد ، نیرویی که آنقدر قوی باشد که بتواند معجزه کند و ما را به آرزو هایمان برساند ، درد هایمان را تسکین دهد و به عبارتی مدینه منوره ذهن هر کداممان را بیافریند.

به این فکر میکنم که نیایش سوای اثر بخشی که بحث گزارشی است که در ادامه ارائه میدهم  راه حلی برای فرار انسان از پذیرش مسئولیت ها و درد هایش نیست؟

آیا انسان  نیایش کردن را یک قرص مسکن معنوی میداند؟

آیا ما انسان های تنبل و بی تعهدی نیستیم که دست به دعا برمیداریم و از خداوند میخواهیم بجای خودمان تلاش کند،بجای خودمان درد بکشد و به جای خودمان معجزه زندگیمان بشود؟

---

این آزمایش که ولیام پارکر سنت جانز آنرا گزارش کرده است،در ادبیات الهی عامه پسند به عنوان سندی علمی معرفی شده که قدرت نیایش را اثبات میکند.

شرح آزمایش:  45 داوطلب مبتلابه اختلالات عصبی و روان تنی به سه گروه مساوی تقسیم شدند، ۱۵ عضو گروه آزمایشی هر هفته در جلسه های گروهی دو ساعت در اسپیچ کلینیک دانشگاه رد لنز کالیفرنیا تحت نیایش درمانی قرار گرفتند؛ با ۱۵ عضو گروه گواه اول، هر هفته در نشست‌های مشاوره انفرادی دیدار صورت می‌گرفت ؛در این نشست ها هیچ ذکری از دنیای دین یا نیایش به میان نمی‌آمد ؛و ۱۵ عضو باقیمانده گروه گواه دوم نیایش گران تصادفی را تشکیل می‌دادند که پذیرفتند به هر شیوه ای که عادت دارند نیایش کنند ؛این نیایش هر شب پیش از خواب و با هدف مشخص فائق آمدن بر مشکلی انجام می‌شد که آزمایشگر برای هر فرد تعریف کرده بود.