در المان این رشته عمدتا قلمرو ویژه فلاسفه و الاهیون بوده است.
مثلاً شلایر ماخر برایش روانشناسی در مقایسه با الهیات امری درجه دو بود. با شروع قرن بیست و ترجمه آثار مکتب کلارک روانشناسی دین در آلمان رشد جدی‌ای پیدا کرد.
ویلهلم وونت سنت دیگری از روانشناسی دین را بنیاد نهاد که مبتنی بود بر مشاهده و ملاحظه رفتار و عقاید ً دینی اقوام و گروه ها و نه لزوما افراد.
در اتریش زیگموند فروید به تحلیل و تبیین دین از دیدگاه روانکاوانه پرداخت
اگرچه روانشناسی ژرفا بسرعت در روانشناسی دین جایگاه استواری یافت ،اکثر محققان آلمانی که در این رشته کار میکردند مانند گیرگنسون طرفدار رویکرد توصیفی روشنتری بودند و به روش های گوناگون روی می آوردند مانند:زندگی نامه ها ،انواع اسناد،اعترافات و...
منبع:کتاب روانشناسی دین نوشته دیووید وولف
